Gods karakter: een speciale interesse voor de wezen
Iedereen heeft een verschillende karakter en dat maakt iemand uniek. Het karakter beschrijft de eigenschappen die iemand bezit. Zo kan iemand behulpzaam zijn of juist egoïstisch in zijn karakter. Het karakter van iemand is zichtbaar in hoe diegene handelt, wat hij wel of niet doet en hoe hij reageert. In dit artikel kijken we naar het karakter van God en zien dat Hij een speciale interesse heeft in de wezen, weduwen en vreemdelingen. Over het karakter van God lezen we bijvoorbeeld dat God een Vader is voor hen die geen vader hebben (ps. 68:6), dat Hij geeft om de verdrukten (Psalm 103:6) en dat het in Zijn karakter ligt om voor de ellendigen te zorgen en recht te verlangen voor de armen (Deut. 10:18). Verder gaf God aan het volk Israël speciale wetten ter bescherming van deze groep mensen (Deut. 24:17-22) en beloofd Hij de wezen en allen die alleen en onbeschermd zijn te beschermen (Ps. 10:17-18, 68:6-7, 146:9). Ook lezen we in Deuteronomium 27:19 dat God een vloek uitspreekt over diegenen die de wezen, weduwen en vreemdelingen misbruiken.
In de tijd van de Bijbel werden kwetsbare groepen, zoals de weduwen, wezen en vreemdelingen heel frequent mishandelt en geexploteerd vanwege het feit dat ze heel kwetsbaar waren en er vaak niemand voor hen opkwam. Het feit dat in Israël deze kwetsbare groepen beschermd werden was heel uniek, omdat dat in de omliggende volken en culturen absoluut niet het geval was. Het volk Israël werd daarin opgeroepen om het karakter van God te weerspiegelen in hun dagelijkse leven. God verwachtte dat Israël voor deze drie groepen mensen zou zorgen, omdat dit Zijn genade ten opzichte van Zijn volk weerspiegelde:
- Israël was een vreemdeling voordat Abraham werd geroepen om de vader van vele naties te zijn
- Israël was een weduwe totdat God haar tot zijn vrouw maakte
- Israël was een wees totdat God haar als zijn dochter adopteerde
In het Nieuwe Testament wordt Gods volk opgeroepen om dezelfde soort barmhartige liefde te tonen; wees navolgers van God, als geliefde kinderen schrijft de apostel Paulus in Efeze 5:1. Onze natuurlijke geestelijke situatie is vergelijkbaar met de situatie van de weduwen, wezen en vreemdelingen in de samenleving. Waren wij ook geen geestelijke weduwen totdat Christus, de bruidegom, van ons hield en zichzelf voor ons overgaf? Waren wij geen vreemdelingen die doelloos ronddwaalden totdat Christus ons redde? Waren wij geen wezen, totdat God de Vader ons adopteerde en ons tot broers en zussen maakte van onze oudere broer, Jezus Christus? Als we dit in gedachten houden is het liefhebben van deze drie groepen mensen op een krachtige manier een weergave van Gods liefde en karakter.
Als wij Gods liefde willen laten zien aan de wereld om ons heen zullen we Zijn voorbeeld moeten volgen en zorg moeten dragen voor de weduwen, wezen en vreemdelingen in onze maatschappij. In veel arme landen in de wereld is het voor deze groepen heel lastig om een zelfstandig bestaan op te bouwen. Dit komt omdat er totaal geen sociale verzieningen zijn die hen beschermen, zoals dat in Nederland en andere westerse landen vaak wel het geval is. Wij kunnen dus Gods liefde laten zien door op te staan voor de rechten van de ‘vergeten’ en verdrukte bevolkingsgroepen, om ons heen en verder weg.
Om over na te denken:
- Zie jij jezelf ook als een geestelijke weduwe, wees of vreemdeling?
- Welke ‘vergeten’ en verdrukte bevolkingsgroepen ken jij, dichtbij en ver weg? En hoe zou jij wat voor hen kunnen betekenen?